Home > Nieuws > Een kans om nieuwe kanten van Brussel te ontdekken

Een kans om nieuwe kanten van Brussel te ontdekken

Ondanks wat nattigheid en grijze wolken aan de hemel zakten op zondag 5 januari ruim 300 mensen af naar Sint-Gillis, de meest zuidelijke gemeente van Brussel, voor een nieuwe editie van de Driekoningentocht. Ook onze reporter wandelde mee.

Met als centraal thema ‘Thuis in Sint-Gillis!?’ was de tocht (ook) een verhaal van mensen op de vlucht, nieuwkomers, mensen zonder thuis. “Een verhaal met wanhoop, maar met voor twee derde hoop”, werd ons bij het vertrek verzekerd. Meijan, Raak-lid en trotse inwoner van Sint-Gillis, vertelde als inleiding waarom hij zo graag in de gemeente woont. “Het is een artistieke en dynamische plek, een plaats van ontmoeting. Zelf werk ik ook mee aan een project in Sint-Gillis voor en met mensen zonder thuis.”

De indrukwekkende Hallepoort en bijbehorend park was de eerste grote stop op onze route. Het kunstwerk ‘De pelgrim’ in het park, een stop op de Compostella-route, bracht bij enkelen meteen verhalen en herinneringen over Compostella-tochten naar boven.

Een eerste dak boven ons hoofd krijgen we in de kantoren van 11.11.11, waar we hartelijk werden verwelkomd door vrijwilliger Patrick, en medewerker Flor ons vervolgens meenam in het (actuele) verhaal van migratie en de recente politieke ontwikkelingen hierrond.

Een korte wandeling via het Marie Janson-plein later bevonden we ons in het Volkshuis, ooit een gemeentelijke vestiging van de Belgische Werkliedenpartij (BWP) en nu een locatie van de cultuurdienst van de gemeente. Daar konden we opwarmen met een beker soep én het warme verhaal van Olivier, die in Brussel een voetbalploeg met jonge vluchtelingen begeleidt.

Met de soep achter de kiezen was het tijd voor het stevigere werk: waar de wandeling ons tot nu toe zachtjes naar beneden had gebracht, was het tijd nu voor de klim – plat is Sint-Gillis zeker niet. Die klim bracht ons naar de Jezus Arbeiderkerk, een kerk waar vooral Spaanstalige immigranten elkaar vinden. Vanaf de jaren 60 bouwden zich rond de kerk een gemeenschap en centrum: de vzw Hispano-Belga. In de kerk gaf Marcel Cloet een uiteenzetting over de georganiseerde (arbeids)migratie van de jaren 60, “heel wat groter dan de migratie van nu”. Aan de overkant van de straat, in de gebouwen van de vzw, vertelde Raak-medewerker interculturaliteit Carlos ons over hun doelen en activiteiten: een sociale dienst, huiswerkbegeleiding …

Nog even langs het beroemde (en beruchte) Bethlehemplein, en zo belandden we een kleine drie uur en 4 kilometer later bij ons eindpunt: basisschool Balder. Directeur Mike gaf ons een boeiende uitleg over het project van de school, die maar liefst 98 procent anderstalige leerlingen telt. De focus: openheid, verlenging van de schooldag, versterking van het Nederlands en talentontdekking. Daarom zet Balder onder meer sterk in op naschoolse activiteiten binnen de schoolmuren. Die bieden taaloefenkansen, houden kinderen van de straat en bieden hen de kans om hun talenten te ontwikkelen, maar om diverse redenen is het voor veel kinderen niet evident om zich te verplaatsen naar hobby’s. Een nood waar de school zelf, binnen de schoolmuren, aan tegemoetkomt.

Nog een laatste klimmetje naar het eerste verdiep van de school en de beloning lonkte: bij koffie, thee en pannenkoeken kon er gezellig worden nagekeuveld over een bijzondere wandeling.

“De tocht bood me de kans om nieuwe kanten van Brussel te ontdekken”, klonk het. “Het was leuk om Brussel eens van een andere kant te bekijken, met de kleine kantjes die je anders niet ziet”, blikte Kris terug. “Nu weet je waar mensen hier terechtkunnen voor hulp, wat toch

belangrijk is. Ik vond het leerzaam.” “Hoewel ik in een buurgemeente woon, ken ik Sint-Gillis toch weinig”, vulde Vredewinde aan. “Ik fiets er wel eens door, maar nu af en toe eens blijven staan leerde me veel bij. Zo maakte ik meer kennis met de gemeente.”

Meer nieuws